Part 6 - பயணச் சீட்டு... 08-Jan-2019

அவரிடம் சென்று விவரம் கூறினேன். கோடாரியை தவறவிட்ட விறகு வெட்டியிடம், தங்கம், வெள்ளி மற்றும் இரும்பு என மூன்று கோடாலிகளை காட்டிய தேவதையை போல, அவர் என்னிடம் மூன்று மடிக்கணினிகளை காண்பித்து, 'இவற்றில் உங்களுடையது உள்ளதா' என்றார்.

இராமாயண காதையில் 'கண்டேன் சீதையை' என்று அனுமன் உரைத்ததைப் போல, நான் அங்கே கண்டேன் எனது கணினியை. அதற்காக அவர் மற்ற இரண்டு கணினியையும் என்னுடன் எடுத்துச் செல்லவெல்லாம் சொல்லவில்லை.

மாறாக, 'உங்கள் கடவுச் சொல்லை பயன்படுத்தி, கணினியின் உள்நுழைந்து காட்டிவிட்டு, நீங்கள் பெற்று செல்லலாம்' என்றார்.

நான் மடிக்கணினியை திறந்து, எனது கடவுச்சொல்லை தட்டச்சு செய்து, உள்நுழைய முயற்சித்தேன். கடவுச்சொல் தவறு என்று வந்தது.

அவசரத்தில் தட்டச்சில் கூட தவறு செய்கிறோம் என்றெண்ணி, மீண்டும் முயற்சித்தேன். இம்முறையும் தவறு என்று வந்தது.

'சார், நீங்க தமிழா ?' என்று தமிழிலேயே வினவினார் அந்த அதிகாரி. ஏனென்றால், அவருடைய பதிவேட்டில் பதிவதற்காக, என்னுடைய ஓட்டுநர் உரிமத்தை கேட்டு பெற்றிருந்தார்.

'ஆமாம் சார்! நீங்களும் தமிழா?'

'ஆமாம் சார்! நீங்கள் தவறான கடவுச்சொல் பயன்படுத்தி, கணினி பூட்டப்பட்டுவிட்டால், நான் கணினியை மேலதிதிகாரியிடம் ஒப்படைக்க வேண்டியிருக்கும். பிறகு நீங்கள் தக்க சான்றுகளை சமர்ப்பித்துதான் கணினியை பெறமுடியும்.'

இது என்னடா தமிழனுக்கு வந்த சோதனை என்றெண்ணியவாறே மீண்டும் முயற்சிக்க, அது மீண்டும் தோல்வியில் முடிந்தது.

'சார், உங்க இஷ்ட தெய்வத்தை கும்பிட்டுவிட்டு, நல்ல யோசனை பண்ணி, முயற்சி பண்ணுங்க' என்றார்.

'இஷ்ட தெய்வமெல்லாம் இருந்தா, நான் ஏன் சார் கஷ்டப்பட்டு ஓடிட்டு இருக்கேன். ஆனா உங்க ரெண்டாவது கருத்தை நான் ஆமோதிக்கிறேன்' என்று கூறிவிட்டு, கண்களை மூடிக்கொண்டு நான்குமுறை ஆழமாக சுவாசித்தேன்.

நினைவுக்கு வந்தது. இதுவரை நான் முயற்சித்துக் கொண்டிருந்தது, என்னுடைய விண்டோஸ் கடவுச்சொல்லே அல்ல...அது ஒற்றை அடையாள(Single Sign on) கடவுச்சொல். இம்முறை வெற்றி. கணினியை பெற்றுக்கொண்டு, பதிவேட்டில் கையொப்பமிட்டேன்.

அத்துடன் முடியவில்லை. என்னுடைய 300 டாலர்கள், இடதுபுற கடைக்கோடியில் உள்ளது.

'சார், இங்கிருந்து வாயில் எண் 44கு ஏதாவது குறுக்குவழி இருக்கின்றதா?' என்றேன்.

'இல்லை சார்! நீங்கள் வந்தவழியேதான் திரும்பி செல்லவேண்டும். ஒரே ஓட்டமாக ஓடிவிடுங்கள்', என்றார்.

'ஓடினேன்.. ஓடினேன்..இடதுபுற கடைக்கோடி வரை ஓடினேன்'

எனது விமானத்தின் வாயில் அடைக்கப் படுவதற்கு இன்னும் ஒரு நிமிடம் மட்டுமே மீதமிருந்தது. எனது பயணசீட்டை காண்பித்து, வருகையை பதிவுசெய்து, விமானத்தில் ஏறினேன்.

அந்த ஜெர்மானிய பெண்ணின் பயணச்சீட்டு மட்டும் என் காலடியில் வந்து விழாமல் போயிருந்தால், என்னால் இவ்வளவு வேகமாக ஓட முடியும் என்பது எனக்கு தெரியாமலே போயிருக்கும் என்றெண்ணியவாறே விமானத்தின் கடைக்கோடியில் இருந்த எனது இருக்கை எண் 29ஐ நோக்கி நகர்ந்தேன்.

நடுவில் நின்றிருந்த விமானப் பணிப்பெண் கேட்டார், 'You must have had a very good day sir; You are coming very relaxed'.

முற்றும்.