Part 5 - பயணச் சீட்டு... 08-Jan-2019

நான் உடனடியாக விமானத்தினுள் இருந்த பணிப்பெண்ணிடம் விவரம் தெரிவித்தேன். அவர் 'தாங்கள் விரைந்து சென்று பாதுகாப்பு சோதனை செய்யும் அதிகாரியிடம் வினவிவிட்டு வாருங்கள். ஆனால் விமானம் கிளம்புவதற்கு 10 நிமிடம் முன்பாக விமானத்தின் வாயில் மூடப்படும். அதற்கு முன்பாக வரவில்லையென்றால், தாங்கள் விமானத்தை தவற விடுவீர்கள்', என்றார். எனக்கு 10 நிமிட அவகாசம் இருந்தது... விமானத்தை தவறவிடாமல் இருப்பதற்கு

வாயிலில் இருந்த அதிகரியிடமும் விவரம் தெரிவித்தேன். அவர் எனது பயணசீட்டை கேட்டார், நான் எனது கைபேசியிலிருந்த மின்னணு பயணச்சீட்டை அவரிடம் காண்பித்தேன். அவர் விமானத்தில் ஏறியவர்களின் பட்டியலில் இருந்து என்னை நீக்கினார். ஆம், நான் தாமதமாக வந்தால் என்னை தவிர்த்துவிட்டு செல்ல விமானம் தயாரானது.

நான் எனது பையினை இழுத்துக்கொண்டு ஓட ஆரம்பித்தேன். என் வாழ்நாளில் அதுபோலதொரு ஓட்டம் ஓடியதில்லை. ஓட்டம் மூட்டினை பாதிக்குமென்று படித்ததால், மிதவேக ஓட்டத்தை கூட நிறுத்திவிட்டு, நடைப்பயிற்சி மட்டுமே செய்வதை வழக்கப்படுத்தியிருந்தேன். ஆனால் இன்று ஓடாவிட்டால், விமானத்தை தவற விட்டுவிடுவேன். 300 ஆஸ்திரேலிய டாலர்கள் தண்டம் அழ வேண்டியிருக்கும்.

அதைவிட கொடிய எண்ணங்களெல்லாம் மனதில் வந்து சென்றது. ஒருவேளை மடிக்கணினியை தொலைக்க நேரிட்டால், 3000 டாலர்களாவது தண்டம் அழ வேண்டியிருக்கும். நான் நான்கு டாலர் காபி குடிப்பதற்கே நான்கு முறை யோசிப்பவனாயிற்றே! மடிக்கணினி கிடைக்கவேண்டும், மூச்சிரைக்க ஓடினேன். சற்று களைத்த நேரத்தில் வேகமாக நடந்தேன். 3300 டாலர்கள் மனக்கண்முன் வந்து போனது... மீண்டும் ஓடினேன்.

ஒருவழியாக பாதுகாப்பு சோதனை நடக்கும் தளத்தினை அடைந்தேன். அங்கிருந்த ஒரு அதிகாரியிடம் வினவினால், அவர் மற்றொருவரை கைகாட்டினார். அந்த மற்றொருவர், 'நான் இப்பொழுதுதான், மூன்று மடிக்கணினிகளை தொலைந்த பொருட்களை பாதுகாக்கும் அறைக்கு அனுப்பி வைத்தேன். நீங்கள் அங்கே சென்று வினவுங்கள்', என்றார்.

'அந்த அறை எங்கே இருக்கிறது ?'

'வாயில் எண் 50கு எதிரில்' .

'வாயில் எண் 50 எங்கே இருக்கிறது?'

'கீழ்தளத்தில் வலது புறமாக'.

இது என்னடா வம்பாகிவிட்டது?

'சார் நான் செல்லவேண்டிய விமானத்தின் வாயில் 44, இடதுபுற கடைக்கோடியில் உள்ளது. தாங்கள் உங்கள் பணியாளரை தொலைபேசியில் தொடர்புகொண்டு கணினிகளை இங்கே எடுத்துவர சொல்ல முடியுமா?'.

'நான் பாதுகாக்கும் அறைக்குத்தான் தொடர்புகொள்ள முடியும். ஆனால் அவர் இங்கிருந்து அகன்று ஒரு நிமிடம் கூட ஆகவில்லை. நீங்கள் விரைந்து சென்றால் அவரை வழியிலேயே மடக்கிவிடலாம்'.

நாட்டம் எல்லாம் 3300 டாலர்கள் நட்டத்தை தவிர்ப்பதிலேயே இருந்ததால், வாட்டத்தை மறந்து மீண்டும் ஓட்டம் பிடித்தேன். வலதுபுறம் நோக்கி வேகமாக ஓடினேன்.

எனது கணினி அங்கே இருக்க வேண்டுமே! பொதுவாக பொருட்களை தவறவிட்டால், அவை கேட்பாரற்று அங்கேயே கிடைக்கும், இல்லையேல் காவல்துறையிடம் ஒப்படைக்கப் பட்டிருக்கும். இந்த ஊரில் மற்றவர் பொருட்களை எடுத்துச் செல்பவர்கள் மிக மிக குறைவு. ஆகையால் நம்பிக்கை இருந்தது.

வாயில் எண் 54 கண்ணில் பட்டது...50 எங்கே என்று தேடினேன். விரைவாக ஓடியதில், 50ஐ தாண்டி ஓடி வந்திருந்தேன். அவசரத்தில் அண்டாவிற்குள் கூடகை நுழையாது அல்லவா?

மீண்டும் திரும்பி வாயில் எண் 50ஐ நெருங்கினேன். ஒரு இந்தியர் மூன்று மடிக்கணினிகளுடன் பாதுகாப்பு அறைக்குள் சென்று கொண்டிருந்தார்.

தொடரும்...