Part 3 - பயணச் சீட்டு... 08-Jan-2019

சிட்னி விமான நிலையத்தின் பாதுகாப்பு சோதனை நடக்கும் தளத்திலிருந்து, ஒரு தளம் கீழாக விமானம் ஏறுவற்கான வாயில்கள் அமைக்கப் பட்டிருந்தன. கீழ்தளம் செல்ல படிக்கட்டுகளும், தானியங்கி படிக்கட்டுகளும் அமைக்கப்பட்டிருந்தன. இரண்டு நாட்கள் பயணமுடிவில் நான் எப்போதும் சோர்வாக இருப்பதால், தானியங்கி படிக்கட்டுகள் வழியாக கீழே இறங்கினேன். கூடவே எனது பையினை அதன் கைப்பிடி பற்றி இழுத்துக்கொண்டே நடந்தேன்.

கீழ்தளத்தில் வலது புறமாக சில சிறிய விமான நிறுவனத்தை சேர்ந்த விமானங்களுக்கான வாயில்களையும், இடதுபுறமாக விர்ஜின் ஏர்லைன்ஸ் நிறுவனத்தை சேர்ந்த விமானங்களுக்கான வாயில்களையும் காணலாம். குவாண்டாஸ் நிறுவனத்தின் விமானங்களுக்கு முற்றிலும் தனியாக வேறு இடத்தில் வாயில்கள் அமைந்திருந்தன.

நான் எப்போதுமே விர்ஜின் ஏர்லைன்ஸ் விமானங்கள்தான். இடதுபுறம் திரும்பியதும் MoVida @ THE AIRPORT என்ற பெயருடன் ஒரு பார் கண்ணில் பட்டது. காபி மற்றும் மது இரண்டும் விற்கப்படும் பார். நான் இந்தியாவிலேயே 10 ரூபாய் புரூ காபி வேண்டுமானால், வாங்கி பருகுவேனே ஒழிய, காபிடே, ஸ்டார்பக்ஸ் போன்ற உயர்தர கடைகளுக்கு சென்று காபி பருகுவதெல்லாம் அரிதிலும் அரிது. மூன்று காரணங்கள்; 1. அங்கேயுள்ள காபி வகைகள் எனக்கு புரிவதில்லை 2. அதையும் மீறி எதையாவது வாங்கி பருகலாம் என்றால் அதன் சுவை சிறிதும் பிடிப்பதில்லை 3.அதைவிட உயர்தர கடைகளில் காபி விலை மிகவும் அதிகம்.

அதே கதைதான் ஆஸ்திரேலியாவிலும்; இங்கே கடைகளில் விற்கும் காபி வகைகள் எனக்கு புரிவதில்லை; இங்குவந்து இரண்டு ஆண்டுகள் ஆகிவிட்ட நிலையில், லாட்டே, பிளாட் ஒயிட், மோக்கா போன்ற பெயர்கள்தான் தெரியுமே ஒழிய, அந்த பெயர்களுக்கு பின்னால் உள்ள செய்முறை எதுவும் நமக்கு சிறிதும் தெரியாது.

அதுமட்டுமின்றி ஒரு நாளைக்கு ஒரு காபிதான்...அதுவும் அதிகாலையி 5 மணியில் இருந்து 6 மணிக்குள் எனது மனைவியுடன் சேர்ந்து பருகும் காபிதான், ஒவ்வொரு நாளின் தொடக்கம் மற்றும் முக்கியமான அம்சம். திருமணமான புதிதில் இருந்து இன்றுவரை தொடர்ந்துவரும் பழக்கம். அலுவலகத்தில் கூட நண்பர்கள் கேலி செய்வதுண்டு, 'என்ன காலை நேர காதலா', என்று. அதற்கும் பதில் கூறிவிடுவேன், 'காதலுக்கு ஏது காலமும் நேரமும் என்று'.

அதைவிட முக்கிய காரணம் விலை...ஒரு காபியின் சராசரி விலை நான்கு ஆஸ்திரேலிய டாலர்கள்...இந்திய ரூபாயின் மதிப்பில் இருநூறு ரூபாய். நான்கு டாலர்கள் கொடுத்து காபி வாங்குவதற்கு பணம் இருந்தாலும் மனம் இருப்பதில்லை. ஆனால்  பிரியாணி வாங்கி உண்ண வேண்டுமென்றால் மட்டும் ஆகும் செலவை பற்றி யோசிப்பதே இல்லை.

ஆனால் அலுவலகரீதியான பயணத்தின் போது ஆகும் செலவிற்கு செலவு அறிக்கை சமர்ப்பித்து ரசீது கொடுத்தால், பணம் கொடுத்துவிடுவார்கள் என்பதால் நான்கு டாலர்களை பற்றி கவலை இல்லை. அந்த கடைக்கு சென்று 'ஒரு மோக்கா, அதிகச் சூட்டுடன்' என்றேன். மோக்கா எப்படி தயாரிக்கிறார்கள் என்பது தெரியாவிட்டாலும், சற்று இனிப்பாக இருக்கும். ஆஸ்திரேலியர்கள் காபியை மிதமான சூட்டில் வாங்கி முப்பது நிமிடம் வரை பருகுகின்றனர். ஆனால் எனக்கு அந்த மிதமான சூடு சற்றும் போதுமானதாக இருப்பதில்லை, அதனால் நான் அதிகச் சூட்டுடன் வாங்கினாலும் 5நிமிடத்தில் குடித்து முடித்துவிடுவேன்.

மோக்கா காபியை ஒருகையில் பற்றிக்கொண்டு, மறுகையில் எனது பையினை அதன் கைப்பிடி பற்றி இழுத்துக்கொண்டே நடந்தேன். எனது விமானத்தின் வாயில் எண்ணிக்கை 44, அது இடது புறத்தின் கடைக்கோடியில் இருந்தது. நான் எப்பொழுதும் தொடர்வண்டி விமான நிலையம் போன்றவற்றிற்கு சற்றுநேரம் முன்பாகவே சென்றுவிடுவதால் மெதுவாக நடைபோட்டேன். 44ம் வாயிலை அடைவதற்குள் எனது காபி காலியாகியிருந்தது.

தொடரும்...